در این مورد دو دسته از روایات وارد شده است. برخی از آنها غنا و ثروتمندی را ستوده است؛ مانند آنکه پیامبر فرمود: «نعم العون على تقوى الله الغني»: «بی نیازی مادی به پرهیزکاری انسان کمک شایانی می نماید».
و در پاره ای دیگر دنیا را مورد مذمت قرار میدهد و تشویق به زهد می نماید: على (عليه السلام) فرمود: «إن من أعون الأخلاق على الدين، الزهد في الدنيا»: «یکی از پشتوانه های اخلاقی دین، زهد در دنیاست».
از تلفیق این دو دسته روایات در می یابیم که از دیدگاه اسلام ثروت هدف بسیار مهمی است؛ اما هدفی است که جنبه ابزاری دارد؛ یعنی وسیله ای است برای خلافت انسان بر روی زمین و تعالی آدمی. اسلام با رشد ثروت برای ثروت مخالف است. اسلام می خواهد ثروت افزایش یابد تا در اختیار انسان باشد، نه اینکه انسان در اختیار آن قرار بگیرد.