تعدد عقیده واقعیتی است که حتی اسلام آنرا انکار نمی کند و می پذیرد. اما، همانگونه که اصرار هر صاحب اندیشه ای بر جذب طرفداران بیشتر است، دین اسلام نیز در مقام دعوت به راه پروردگار از طریق حکمت، یعنی علم و دانش و منطق و استدلال، همراه با اندرزهای نیکو و از طریق مجادله و مناظره مطلوب،(۱) راه گفتگو را به بهترین وجه می گشاید تا بدین وسیله که عاری از هرگونه توهین و تحقیر است، دعوت شدگان آمادگی برای پذیرش حق پیدا کنند. (۲)
در برخورد عقیدتی با اهل کتاب نیز، در قرآن چنین آمده است: «به اهل کتاب جز به روشی که از همه نیکوتر است مجادله نکنید… و به آنها بگویید ما به تمام آنچه از سوی خدا بر ما و شما نازل شده ایمان داریم، معبود ما و شما یکی است و در برابر او تسلیم هستیم».(۳) بدین ترتیب است که الفاظ مؤدبانه، دوستانه و مستدل و به دور از هرگونه جنجال و خشونت و هتک حرمت و استفاده از نقاط مشترک، بجای موارد اختلاف، بهترین راه برخورد اندیشه ها برای درک حقیقت و ایجاد تفاهم همراه با مودت و محبت می شود.
شنیدن دیدگاه های گوناگون که نوع برخاسته از عقاید متفاوت است، در اسلام با آغوش باز پذیرفته شده و به بندگان بشارت داده شده است که سخنان را بشنوند و به عنوان هدایت یافتگان خردمند بهترین آنرا انتخاب کنند. با این ترتیب، خردمندی و تعقل، در کنار حق جویی فطری، همراه با منطق آزاداندیشی، در یک فضای باز فکری، زمینه را برای انتخاب بهترین راه سعادت فراهم میکند
- أذع إلى سبيل ربك بالحكمة والموعظة الحسنة و جادلهم بالتي هي أخ … (نحل ۱۲۵). ٢- تفسیر نمونه (زیر نظر آية الله مکارم شیرازی) ج ۱۱، صص ۴۵۵-۴۵۶ ٣. و لا تجادلوا أهل الكتاب إلا بالتي هن أخي الأالذين ظلموا منهم وقولوا آمنا بالذي أنزل إلينا و أنزل النغم و إلهنا و الهم وأجد و تکی له مسلمون (عنکبوت / ۲۶) ۴. بر مباده الذين ټشنيعون القول لبعون اخته اوليك الذين مدنهم الله و اولئک اولوالالباب
دیدگاهتان را بنویسید