توزیع ثروت در دو زمینه صورت می گیرد ١- منابع مادی تولید؛ ۲- ثروت های تولید شده.
منابع مادی تولید عبارتند از: زمین، مواد اولیه و ابزار آلات تولید متناسب با کالاهای متنوع.
ثروت تولید شده نیز عبارت است از: کالاهایی که با کمک مواد اولیه و ابزار و نیروی کار به دست می آید (ثروت ثانویه). لازم است در مورد توزیع ثروت اولیه (مواد خام) و ثروت ثانویه (کالا اندکی بحث گردد.
کارشناسان اقتصادی نظام سرمایه داری در بحث های خود از ثروت ملی سخنی به میان نمی آورند، بلکه تنها کل محصولات به دست آمده (درآمد ملی) با ارزش نقدی مجموع آن در یک مدت معین – مثلا یک سال – بررسی می نمایند؛ لذا طبیعی است که مباحث تولید برای ایشان بر مباحث توزيع مقدم می باشد.
اسلام بر خلاف سرمایه داری که منابع تولید را در اختیار زورمندان نهاده است، پیش از آنکه به مسأله توزیع محصولات به دست آمده درآمد ملی) بپردازد، با وضع مقررات ویژه ای به توزیع منابع اولیه تولید می پردازد و آنها را به چند دسته تقسیم می نماید.
بر این اساس ما نیز بحث را از اینجا (توزیع منابع اولیه تولید) آغاز می کنیم.
منابع اصلی تولید در اقتصاد سیاسی معمولا منابع زیر را به عنوان منابع اصلی تولید ذکر می کنند 1- طبیعت ۲- سرمایه ۳- کار
ما نیز این منابع را به عنوان عوامل اصلی تولید در نظر می گیریم اما کار و ثروت را از بحث کنار می گذاریم و تنها در مورد طبیعت بحث می کنیم؛ زیرا کار یک عامل غیر مادی است و همانند دیگر ثروتهای مادی نیست که در مالکیت خصوصی یا عمومی قرار بگیرد. همچنین سرمایه نیز نتیجه کار است.
اختلاف مکاتب مختلف در توزیع ثروتهای طبیعی
در نظام سرمایه داری بنابر آزادی اقتصادی، توزیع ثروت های طبیعی در اختیار قدرتمندان و زورمداران اجتماع است. در نظام سوسیالیستی (اشتراکی) نیز شکل تولید، نحوه تقسیم ثروت های طبیعی را مشخص می سازد. نظر اسلام با مرام های سرمایه داری و اشتراکی تفاوت دارد. از دیدگاه اسلام، مسأله اصلی انسان است (با نیازها و امیالی که در محدوده انسانیت او باید بر آورده شود)؛ به این علت توزیع منابع طبیعی بر طبق مبانی سه | گانه مالکیت خصوصی، عمومی و دولتی صورت می گیرد.
منابع طبیعی تولید منابع طبیعی تولید به چهار دسته تقسیم می شود: ١- زمین؛ ۲- مواد طبیعی موجود در لایه های خشک زمین (مانند زغال): ۳- آبهای طبیعی؛
4- سایر ثروتهای طبیعی (آبی، زمینی و هوایی)
دیدگاهتان را بنویسید