دادگاه ها و مراجع قضایی کشور، در اجرای وظایف قانونی خود، برای ایجاد امنیت قضایی در جامعه باید به گونه ای رفتار کنند که بر حقوق و آزادی افراد لطمه ای وارد نشود. تاریخ قضایی کشور نشان می دهد که در بسیاری موارد مأمورین و مراجع تظلمات عمومی، برای رسیدن به هدف مطلوب، استفاده از وسایل نامطلوب را برای خود توصیه نموده اند، تا جایی که در این راه، چه بس حرمت انسان ها مورد تهدید قرار گرفته و امنیت افراد سلب شده است. باز داشت های بی مورد، مجازات های غیر متناسب و آزارهای روحی و جسمی نسبت به افراد بیگناه، از سوابق تلخ قضایی به شمار می رود. البته این سوابق تلخ بدون بازتاب نمانده و موضع گیری علیه اینگونه رفتار حکومت ها در متن نهضت ها و مبارزات آزادیخواهانه مشهود است. اعلامیه های بشر دوستانه، دولت ها را از بکار بردن وسایل مضر به حالات مادی و معنوی افراد برحذر داشته است.
دیدگاهتان را بنویسید