دسته: سرباز ایران

سه راه دشتک، مرز ایران، افغانستان و پاکستان، ناامن ترین نقطه؛ جایی که امنیتش دست های فرمانده قرارگاه قدس را می بوسید. نماینده ولی فقیه بودم. به حاجی گفتم میخوام به منطقه توجیه شم. خودش پیش قدم شد. آن موقع سرتیپ بود. درجه هایش را گند و گذاشت توی جیبش. سه چهار ساعت توی جاده…

امنیت منطقه که سپرده شد به فرمانده سلیمانی، حساب کار دست اشرار آمد؛ خیلی هایشان آمدند زیر پرچم جمهوری اسلامی. مانده بود باندی که سرکرده شان خیلی قلدر بود؛ حدود چهل پنجاه نفر برایش کار می کردند. میخواستند با خرابکاری هایشان جاده ها را ناامن کنند به اسم جمهوری اسلامی. نه ژاندارمری حریفشان شده بود،…

دست تنگ بودند و درآمد درست و حسابی نداشتند. آن وقتها هم که مثل حالا فرهنگ خرماخواری نبود تا از فروش محصول بتوانند زندگی راحتی داشته باشند. وسوسه های اشرار خامشان می کرد و در قبال پول می شدند کارچاق کن آنها. حاجی بیکار نماند. نشست و فکر کرد چطوری میشود جلوی در دام افتادن…