(شجریان. محمدرضا، آلبوم آستان جانان،1365)
خوش آن ســـــــاعت که یار از درآیو
شو هجــــــران و روز غــــــم سرآیو
ز دل بیـــــرون کنم جان را به صد شوق
همی واجم که جایــــش دلــــــبر آیو
(شجریان. محمدرضا، آلبوم نوا مرکب خوانی،1365)
نه قــــــوتی که توانم کناره جستن از او
نه قدرتــــــی که به شوخیش در کنار کشم
نه دست صبـــر که در آستیـــن عقل برم
نه پای عقــــل که در دامــــن قرار کشم
(شجریان. محمدرضا، آلبوم دلشدگان،1371)
غـلام چشمان ترکم که در خواب خوش مستی
نگارین گلشنش روی است و مشکین سایه بان ابرو
دیدگاهتان را بنویسید